၀ိေ၀က
ကိေလေသဟိ ၀ိ၀ိတၱာတၱာ ၀ိေ၀ေကာ” လို႔ ပဋိသမၻိဒါမဂ္၌ ဆိုတယ္။ အဓိပၸါယ္ က မိမိတို႔ အၿမဲတေစ စြဲယူျဖစ္ေပၚခံစားေနၾကတဲ့ ကိေလသာတရား ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စိတ္မ်ား ကင္းဆိတ္ၿငိမ္၀ပ္တဲ့ သမယကို ၀ိေ၀က - ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ ေနရာအရပ္ လို႔ မွတ္ရမည္။
လူသူမနီး ေတာေတာင္ႀကီး လိုဏ္ဂူႀကီးထဲမွာ ၀င္ေနေပမင့္ တရားအမွတ္ကို သတိေမ့ၿပီး မတည္မၿငိမ္ ဘဲ ကိေလသာအာ႐ံုေတြထဲ စိတ္ေရာက္ေနရင္ ၀ိေ၀ကအရပ္႒ာန မဟုတ္ဘူးပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အရပ္မွာပဲေနေန မေမ့တဲ့တရားအမွတ္ထဲမွာ စိတ္ခိုင္ၿမဲ တည္တံ့ေနရင္ ၀ိေ၀က- ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာဌာနျဖစ္တယ္။ ကိေလသာတို႔မွ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာလိုသာ မွတ္ေပေတာ့ “သတိ ၀ိရဟိေတာ ၀ိေ၀ေကာနာမ နတၱိ” လို႔လည္း ပါဠိေတြအမ်ားႀကီးပဲ ရွိပါတယ္။
၀ိေ၀ကဆိုတဲ့ အနက္
၀ိ က တစ္ပုဒ္၊ ဧက က တစ္ပုဒ္၊ ႏွစ္ပုဒ္ေပါင္းထားတဲ့ ပါဠိစကားပဲ၊ ယင္းရဲ႕ အနက္သေဘာကို သည္လိုမွတ္ေပါ့။
၀ိ = ကိေလသာ အာ႐ံုတို႔မွ ကင္းဆိတ္ေသာ။
ဧက = တစ္ခုတည္းေသာ စိတ္။
၀ိေ၀က = ကိေလသာအာ႐ံုတို႔မွ ကင္းဆိတ္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာ စိတ္တဲ့၊ ဒီစကားကိုပဲ ေနရာ “ဌာန” နဲ႔ တြဲစပ္ၿပီးေတာ့ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ႒ာနလို႔ ေခၚဆိုေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။
အမွန္က“ စိတ္ၿငိမ္ရာဌာန” လို႔ ေခၚဆုိရင္ ပိုေကာင္းမွာ။
Comments
Post a Comment